Sierpniowa Kańczuga 2012

Magia Kańczugi  i charyzma Eugeniusza to wartości nieprzemijające. Mimo upływu czasu, zmieniających się pór roku czy rozmaitych zdarzeń losowych.

Ci, którzy znają to miejsce i serdeczność jego gospodarza tęsknią, by tu ponownie przyjechać. Nieobecni zazdroszczą tym, którzy tam akurat goszczą , a ci, którzy jadą tam po raz pierwszy odczuwają miły dreszczyk emocji i podniecenia. Tak było zawsze odkąd Eugeniusz gości w swoich progach kolejnych automaniaków, których dopadła „saabowa” choroba.

Tak było i tym razem. Wybraliśmy się z Tomkiem do Kańczugi , w odwiedziny do Eugeniusza. Nie widziałem się z nim przynajmniej od dwóch lat i normalnie, po ludzku odczuwałem potrzebę spotkania.. Tomek,  od ubiegłego roku posiadacz „96” z 1968 roku kupił od Eugeniusza samochód „na telefon” (historię zakupu auta  Tomek opisał bardzo ciekawie w książce „SAAB”);. Panowie nie znali się osobiście i taki stan rzeczy należało jak najszybciej zmienić. Przyjemna letnia aura wręcz zachęcała do wypadu na południe Polski.

Logistycznie było to niemałe wyzwanie. Z uwagi na rozkład połączeń wypad do Kańczugi zaplanowaliśmy w tygodniu, a nie jak zazwyczaj  - w weekend. Tomek startował ze Szczecina w poniedziałek samolotem,  ja po uroczystościach rodzinnych – samochodem z Łodzi. Umówiliśmy się na lotnisku w Balicach i stamtąd, już razem jechaliśmy do Kańczugi. Zakwaterowanie – tradycyjnie u Agnieszki i Andrzeja , właścicieli pensjonatu „Pałacyk” w Łańcucie. Dobra droga pozwoliła dojechać na miejsce wczesnym popołudniem. Po szybkim obiedzie był czas, aby „z marszu” odwiedzić Eugeniusza w jego „królestwie”. Miło było niezmiernie zobaczyć Eugeniusza w dobrym nastroju i doskonałej kondycji.  Przywitał nas obu bardzo serdecznie. Widać spotkanie i jemu sprawiło dużo radości. Oprowadził Tomka po wszystkich pomieszczeniach warsztatu, zadziwił go wiedzą o detalach silnika czy zawieszenia, pokazał auta czekające na nabywców.

Dla mnie wielką przyjemnością było znów zobaczyć Eugeniusza,  rozkoszować się  „saabowym”  klimatem tego magicznego miejsca, obejść „stare kąty”.

Zanim wybraliśmy się do Kańczugi, Tomek prezentował w Szczecinie swoją „96”

panu Gerardowi z Kołobrzegu, potencjalnemu nabywcy zabytkowego Saaba. Prezentacja wypadła pomyślnie i pan Gerard gotów był przyjechać do Kańczugi celem zakupu auta.

Do wyboru miał dwa egzemplarze „96” – dwusuwowy biały  „długi nosek” z 1966 roku

 i zielone V4 z 1978 roku. Obydwa auta w doskonałym stanie. Póki co, mogliśmy podziwiać je na podwórku. Na zakończenie pobytu  Eugeniusz zafundował nam uroczą wycieczkę w Bieszczady, gdzie mogliśmy podziwiać niepospolite uroki regionu.

Poniedziałkowy wieczór zakończyliśmy miłą kolacją w „Pałacyku” w towarzystwie Eugeniusza, Agnieszki i Andrzeja. Wspaniałe, niezapomniane chwile w gronie przyjaciół..

Okazało się, że Agnieszka obchodzi w tym roku „okrągłe” urodziny. Zawsze sympatyzowała w Saabach i rodzina postanowiła sprawić jej prezent w postaci auta, które sama sobie wybierze. Toteż następnego dnia wybraliśmy się do Eugeniusza na rekonesans wraz z Agnieszką i Andrzejem.  Agnieszka stanęła przed trudnym wyborem – do dyspozycji miała aż cztery Saaby 96. Dwa dwusuwowe „długie noski”, zielone V4 i „krótki nosek” w stanie do renowacji. Dość powiedzieć, że po dwóch godzinach oglądania i dyskusji decyzja co do wyboru auta nie zapadła. Wszystko wskazuje na to, że faworytem jest turkusowy „krótki nosek”. Trzymamy kciuki za szybką decyzję.

Dalszą część dnia spędziliśmy na wycieczce po okolicy, odwiedzając Pruchnik i zachwycając się pięknymi krajobrazami Podkarpacia. Lunch zjedliśmy w zajeździe „Ranczo”, gdzie tydzień później Eugeniusz wyprawiał  wesele swojego syna Rolanda. Wieczorem – tradycyjnie kolacja w „Pałacyku”.

Przed przyjazdem do Kańczugi prosiłem Eugeniusza o pomoc w zorganizowaniu zagłówka na fotel pasażera w mojej „95”. Myślałem o rozwiązaniu, jakie kiedyś stosowano w PF 126p – zagłówek/nakładka na oparcie fotela. To, co przygotował Eugeniusz przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Na oryginalnym stelażu  fotela Saaba 95/96 z lat 60. wykonał  oparcie typu „lotniczego” ze zintegrowanym zagłówkiem. Mistrzostwo świata! Po zamontowaniu w samochodzie wygląda świetnie i znacznie poprawia komfort. Zamówiłem już drugie oparcie na fotel kierowcy. Eugeniuszu, wielkie dzięki!

W środę rano zafundowaliśmy sobie poranne wstawanie. Tomek powinien być na lotnisku w Balicach przed godziną 11.00, a mieliśmy przed sobą dystans około 160 km.

Wszystko udało się znakomicie. Na miejscu byliśmy ze sporym  zapasem czasowym.        Dalej czekała mnie samotna jazda do Gdańska. Do domu dojechałem przed 20.00.

Wizyta w Kańczudze po długiej przerwie sprawiła mi wiele radości. Tomkowi dziękuję za znakomite towarzystwo, Eugeniuszowi za serdeczność, życzliwość i niepowtarzalny” saabowy” klimat, Agnieszce i Andrzejowi za gościnne przyjęcie w „Pałacyku”. Wszystkim,  za przyjemność wspólnego przebywania.

To, co dzięki Eugeniuszowi mamy wszyscy niech najlepiej świadczy finał historii pana Gerarda. Tydzień po nas przyjechał do Kańczugi i zakupił białego „długiego noska”.

Krótko po tym Tomek otrzymał od niego sms-a następującej treści:

Kupiłem SAABa. Z Kańczugi przyjechałem na kołach do Kołobrzegu. Świetna jazda!

Dariusz Kamiński